Cuenta regresiva!

De sneeuw is inmiddels alweer van mijn board gesmolten na afgelopen week mijn laatste Calo- activiteit gehad te hebben: weekje snowboard les geven op winterkamp aan de eerste jaars. Dat studentenleven ook, ik zal het nog gaan missen…
Maar dit betekent dat ik me nu toch echt volledig voor zal moeten en ga bereiden op mijn vertrek naar Costa Rica!

Om te beginnen met het aanmaken van deze blog. Hiermee is het nu officieel, zoals je vriendschap pas bezegeld is wanneer je elkaars vriendschapsverzoek op Facebook bevestigd hebt. Zo gaat dat in de reiswereld op het moment dat je een reisblog opent.
Ik zal hierin mijn best doen (wanneer ik over internet beschik) mijn ervaringen zo op papier te zetten dat ik jullie voldoende jaloers maak met alleen al de verhalen die je leest (laat staan de foto’s die je ziet), over koude douches, geen rioleringen, 2,5 uur lang over ongeasfalteerde wegen reizen om in mijn dorp te komen, 3 keer op een dag rijst, taalkundige blunders etc….

Qua ontwikkeling waar ik naar op zoek was in mijn eindstage, kan ik inmiddels net zo goed in Nederland blijven als ik kijk naar wat ik allemaal in mijn voorbereidingen al geleerd heb. Want ik heb ook zeker niet stilgezeten in mijn aanloop tot het naderende vertrek. De organisatie waarmee ik vertrek, ISOP, heeft ons als projectleden in 3 weekenden zo goed mogelijk voorbereid op wat ons te wachten staat. Informatie over de projecten, de taal van het land beheersen, creatief en flexibel zijn door met amper voorbereidingen spel en sport aanbod aan te bieden op een asielzoekerscentrum etc.
Maar ook het regelen van bankzaken, appeltaarten bakken, fundraising, navigeren naar de ALO Groningen en Mesacosa, knutselen, 3 voorbereidingsweekenden om vast te kunnen oefenen met tas inpakken, rekeningnummer omzetten in iban-nummer, sollicitatie gesprek opstarten voor iemand die zich personal twitteraar noemt. Want ja, ik moet bekennen, daar ben ik tot op heden nog geen expert in. Maar waarom zou je zelf het wiel uitvinden als je een deskundige om je heen hebt!?
Dus bij deze zal ik jullie allen voorstellen aan mijn personal twitteraar Mike Osnabrugge: Lezers hier is Mike, Mike hier zijn mijn lezers (ook te volgen op: https://twitter.com/CRinBeweging).

Wat fundraising betreft ben ik erg blij met alle positieve en enthousiaste reacties van bedrijven en de medemens, zoals Afas, Fokker Finance, Fles inleveraars van Jumbo Leusden en Florian Pijnacker Hordijk, Wolbert Sportscar, DB advies, Mark de kapper, Van Soeren Service Keuken & Koeltechniek en mijn Leusdense buurtgenoten. Daarnaast ben ik ook nog terug gegaan naar waar het allemaal begon, mijn oude middelbare school en LO-docent Frank. Hier heb ik ook een heleboel materialen mogen ontvangen van Het Nieuwe Eemland, die in 2 extra koffers mee gaan op mijn reis.

En ik zie je nu denken, ja jij die dit nu leest, “wat had ik graag in dit rijtje gestaan!”. Niet getreurd, goed nieuws, want nu ik bijna naar Costa Rica vertrek blijft mijn rekeningnummer nog steeds geopend voor mensen die nog op zoek zijn naar een goede besteding van hun geld en andere enthousiaste sponsoren!
Eenmaal aan de slag met mijn lessen bewegingsonderwijs zal ik er achter komen waar dit geld het best bruikbaar voor zal zijn.

Voor de komende 2 weken staat er nog een afscheidstournee gepland, voordat ik 2 februari toch echt vanaf Dusseldorf zal vertrekken, via Atlanta, naar San José!